Geçmişte yaşadığımız en kötü hatıralar aslında beynimizde yalnızca "başlık" olarak kalıyor. Eğer günlük tutmuşluğunuz ya da eski bir takvime bir not yazmışlığınız varsa kontrol edin, hangi yazdığınız şeyi detayıyla hatırlıyorsunuz? Olayın sevinçli ya da üzücü olmasıyla da hiç ilgisi yok, her şeyi unutuyoruz! Hayatımıza giren bir sürü insanı bile unutuyoruz, hatta bazıları bir süre hayatınızda önemli yer etmiş dahi olabilir, üniversitede dersinden nefret ettiğiniz bir hoca gibi.
Siz çok etkilendiğiniz bir ölümü, yaşadığınız büyük bir zorluğu unutmadığınızı mı düşünüyorsunuz? Emin olun bu yaşadıklarınız sadece kişiliğinizi etkiliyor, ileriki davranış şekillerinizi değiştirebiliyor, olaylara bakış açınızı şekillendiriyor ama aklınızda tamamen kalmıyor. Saplantı haline getirdiğinizde belki vücut kimyanızı etkileyerek yıllarca aynı hatıraya takılıp kalabilirsiniz. Ama normal koşullarda en ince detayıyla aklınızda saklayabilmeniz imkansız. Birini kaybettiğinizde "zaman en iyi ilaç" denmesi boşuna değil, gerçekten böyle.
Bu hafta neler yediniz? Dizinizdeki morluğun sebebi nedir, nereye çarpmış olabilirsiniz? İzlediğiniz son 5 filmi sayabilir misiniz? En son ne zaman başınız ağrıdı? Aklınızda kalan kaç tane telefon numarası var? Bu soruların hepsi için özel bir durumunuz yoksa bile yanıtlamak sizi zorlayabilir.
Peki ne yapalım? Her hareketimizi, her yediğimizi, her sevinci, her üzüntüyü not etmek iyi bir yöntem olabilir mi? Bana kalırsa çok önemli olmayan hiç bir şeyi not etmeyin, çok gerekmiyorsa unutun gitsin. Mutluluk biraz da unutabilmekten geçiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder